Η προστασία του υδροφόρου ορίζοντα συγκαταλέγεται στον ευρύτερο όρο της Βιώσιμης Διαχείρισης Υδατικών Πόρων. Εδώ, εννοείται η επιστημονική και επιχειρησιακή πρακτική της διαμόρφωσης του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης του νερού με στόχο την ισότιμη ικανοποίηση των αναγκών σε νερό και τη διατήρηση των περιβαλλοντικών συστημάτων.

Η εφαρμογή της βιώσιμης διαχείρισης υδατικών πόρων είναι βαρύνουσας σημασίας, καθώς οι υδατικοί πόροι δεν είναι απεριόριστοι. Αντίθετα, σε πολλές περιοχές παγκοσμίως είναι ανεπαρκείς γεγονός που συνιστά μέγιστο εμπόδιο ευημερίας.

Εξάλλου, σε παγκόσμιο επίπεδο η κατανάλωση νερού για διάφορες χρήσεις (οικιακή, βιοτεχνική, βιομηχανική, αρδευτική) αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η προσφορά όμως είναι δεδομένη, ορισμένη και έχει ανώτερα όρια.

Η διαχείριση των υδατικών πόρων διαχρονικά συναντά συγκεκριμένα προβλήματα όπως την αδυναμία αποτύπωσης σε αγοραίες τιμές της συνολικής οικονομικής αξίας των υδατικών πόρων. Δεν αξιολογούνται πλήρως και οι λεγόμενες  αξίες άμεσης χρήσης, ενώ οι αξίες μη χρήσης, δεν έχουν μελετηθεί ποτέ.

Σημαντικά προβλήματα δημιουργεί η λεγόμενη ύπαρξη οικονομιών εξωτερικότητας. Ως οικονομία εξωτερικότητας ορίζεται όταν το κόστος ή το κέρδος μιας οικονομικής δραστηριότητας δεν το επωμίζεται η οικονομική μονάδα που αναλαμβάνει την οικονομική δραστηριότητα, αλλά μέρη τους το επωμίζονται ή το επιβαρύνονται άλλες οικονομικές μονάδες. Η ρύπανση του περιβάλλοντος χαρακτηρίζεται σαν μια αρνητική οικονομία εξωτερικότητας. Η ύπαρξη οικονομιών ρύπανσης δεν υπολογίζονται στο συνολικό κόστος παραγωγής της χρήσης ενός υδατικού πόρου.  Για παράδειγμα, η υπεράντληση υπόγειων νερών που γίνεται από πολλές κατηγορίες εκμεταλλεύσεων όπως η ανεξέλεγκτη χρήση νερού άρδευσης από τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις επιφέρει ένα κόστος το οποίο δεν καλούνται να το επωμιστούν αυτοί που το δημιούργησαν αλλά αυτό μετακυλύεται στο κοινωνικό σύνολο.

Άλλα προβλήματα στη διαχείριση των υδάτινων πόρων δημιουργούνται από την έλλειψη ιδιοκτησιακού καθεστώτος του αγαθού, όπου η απεριόριστη και μη ελεγχόμενη πρόσβαση σε αυτό οδηγεί στην υπερεκμετάλλευση του πόρου.