Όταν το νερό έχει φυσαλίδες, σημαίνει ότι έχει εγκλωβισμένο αέρα και γι’ αυτό φαίνεται και θολό. Μια άλλη αιτία για πιθανή δυσχρωμία του νερού είναι οι αποθέσεις αλάτων. Το υγιεινό πόσιμο νερό περιέχει σε διάλυση φυσικά άλατα που του δίνουν γεύση και θρεπτική αξία. Τα διαλυμένα άλατα που υπάρχουν στα φυσικά νερά ιζηματοποιούνται και περνούν στο νερό της βρύσης δίνοντας σε αυτό ένα άσπρο γαλακτώδες χρώμα. Τέτοιου είδους προβλήματα στην όψη του νερού μπορεί να προκύψουν από εργασίες συντήρησης στο δίκτυο διανομής και σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει η υγεία του καταναλωτή.

Μπορείτε να ξεχωρίσετε αν η δυσχρωμία του νερού οφείλεται σε εγκλωβισμένο αέρα ή άλατα κάνοντας το παρακάτω απλό τεστ: γεμίστε ένα γυάλινο ποτήρι με νερό από τη βρύση σας και αφήστε το νερό να ηρεμήσει. Αν το νερό περιέχει εγκλωβισμένο αέρα, σε περίπου 10 λεπτά θα διαυγάσει και θα παρατηρήσετε ότι οι φυσαλίδες του αέρα θα αρχίσουν να κινούνται προς τα πάνω, μέχρι το νερό να γίνει τελείως διάφανο. Αν το νερό περιέχει άλατα, τότε θα χρειαστεί περίπου μία ώρα για να διαυγάσει το νερό και τα άλατα θα καθιζάνουν στον πάτο του ποτηριού. Δηλαδή, το νερό θα αρχίσει να γίνεται διάφανο από πάνω προς τα κάτω.

Και στις δύο περιπτώσεις σε περίπτωση βλάβης στο δίκτυο και μετά την παρέλευση τριών ωρών, οπότε η ροή του νερού στις σωληνώσεις θα έχει επανέρθει στα φυσιολογικά επίπεδα, δεν πρέπει να παρατηρείται δυσχρωμία στο νερό. Αν το πρόβλημα επιμένει, παρακαλούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες.

Για να διαπιστώσετε αν η δυσχρωμία του νερού οφείλεται στο δίκτυο ή στις εσωτερικές σωληνώσεις του σπιτιού σας, συγκρίνετε το νερό της βρύσης σας με το νερό κάποιας γειτονικής κατοικίας. Αν το πρόβλημα εντοπίζεται μόνο στη δική σας βρύση, τότε πιθανόν να υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τις σωληνώσεις του σπιτιού σας. Αν όμως πρόκειται για πρόβλημα του δικτύου, τότε και η βρύση της γειτονικής κατοικίας θα παρουσιάζει την ίδια δυσχρωμία. Σε αυτήν την περίπτωση επικοινωνήστε μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες.

Η σκληρότητα αντιστοιχίζεται στη συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου και εξαρτάται από τα πετρώματα από τα οποία έχει περάσει το νερό. Ο όρος «σκληρότητα» χρησιμοποιείται για τον χαρακτηρισμό των νερών που δεν αφρίζουν καλά, όταν χρησιμοποιούνται για πλύσιμο με σαπούνι και αφήνουν λευκά αποθέματα στην εσωτερική επιφάνεια των οικιακών συσκευών. Υψηλές τιμές σκληρότητας δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία! Αντιθέτως, έχει βρεθεί συσχέτιση μεταξύ αυξημένης σκληρότητας και μείωσης των καρδιοαγγειακών παθήσεων!

Επίσης, δεν υπάρχουν προδιαγραφές για την τιμή της σκληρότητας του πόσιμο νερού στην υγειονομική διάταξη.

Η σκληρότητα του νερού μετριέται σε mg CaCO₃/l, σε γερμανικούς και γαλλικούς βαθμούς. Για τη μετατροπή από τη μία μονάδα μέτρησης σε άλλη ισχύουν οι παρακάτω σχέσεις:

1 Γαλλικός βαθμός = 0,56 Γερμανικοί

1 Γερμανικός βαθμός = 1,79 Γαλλικοί

1 Γαλλικός βαθμός = 10 mg CaCO₃/l

1 Γερμανικός βαθμός = 17,9 mg CaCO₃/l

Χαρακτηρισμός των νερών ανάλογα με το επίπεδο σκληρότητας

Το χλώριο χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό στη διανομή και την επεξεργασία του νερού. Με τον όρο «απολύμανση» εννοούμε την καταστροφή των παθογόνων μικροοργανισμών που περιέχονται στο νερό.

Η χλωρίωση γίνεται σε 24ωρη βάση με σύγχρονη τεχνολογία στις κεντρικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού και στα σημεία στα οποία τίθεται το νερό στη διάθεση του καταναλωτή από τα κεντρικά αντλιοστάσια. Η κυριότερη μορφή χλωρίου που χρησιμοποιείται είναι το άνυδρο υγρό χλώριο (αέριο χλώριο).

Η χλωρίωση του νερού, βάσει νομοθεσίας, γίνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να παραμένει ελάχιστη ποσότητα υπολειμματικού χλωρίου για την αντιμετώπιση μολύνσεων κατά τη διανομή του νερού στους καταναλωτές. Αυτή η μικρή ποσότητα υπολειμματικού χλωρίου είναι εντελώς ακίνδυνη για την υγεία του ανθρώπου, καθώς εξουδετερώνεται από το σάλιο και τα γαστρικά μας υγρά.

Η κυριότερη μορφή χλώριου που χρησιμοποιείται είναι το υποχλωριωδες νάτριο (ΝαΟCI).

Η απολύμανση στο δίκτυο διανομής της ΔΕΥΑΚ ελέγχεται τακτικά, καθώς μετράται το υπόλειμμα ελεύθερου χλωρίου στο δικτύο διανομής. Η παρουσία υπολειμματικού χλωρίου είναι συνεχής και ανιχνεύεται σε όλο το δίκτυο διανομής μέχρι τα ακρότατα σημεία του, σύμφωνα με όσα ορίζει η υγειονομική διάταξη.

Η νομοθεσία προβλέπει επίσης την παρακολούθηση και μέτρηση των παραπροϊόντων χλωρίωσης. Αυτά ονομάζονται τριαλογονομεθάνια και είναι οι ακόλουθες τέσσερις ενώσεις: χλωροφόρμιο, βρωμοφόρμιο, διβρωμοχλωρομεθάνιο και το βρωμοδιχλωρομεθάνιο. Παράγονται λόγω της αντίδρασης του ελεύθερου χλωρίου του πόσιμου νερού με τον οργανικό άνθρακα, που μπορεί να περιέχεται σε αυτό.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία ΚΥΑ Αρ. Γ1(δ)/ΓΠ οικ. 67322/ΦΕΚ Β’ 3282/19.09.2017 σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 98/83/ΕΚ «ποιότητα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης», όπως αυτή έχει τροποποιηθεί, τα τριαλογονομεθάνια μετρώνται 16 φορές τον χρόνο και η ανώτατη παραμετρική τιμή στο σύνολό τους δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 μg/l.

Βάσει των μετρήσεων που πραγματοποιούνται από την ΔΕΥΑΚ, οι συγκεντρώσεις των τριαλογονομεθανίων στο πόσιμο νερό είναι κατά πολύ χαμηλότερες σε σχέση με το ισχύον νομοθετημένο όριο των 100 μg/l.

Πολλές φορές οι καταναλωτές παραπονιούνται ότι το νερό που φτάνει στη βρύση τους μυρίζει χλώριο. Για να μειωθεί η οσμή του χλωρίου, μπορείτε να γεμίσετε ένα γυάλινο μπουκάλι με νερό και να το αφήσετε όλο το βράδυ στο ψυγείο. Το επόμενο πρωί η μυρωδιά θα έχει εξαφανιστεί.

Προσοχή! Το νερό που μπαίνει στο ψυγείο μέσα σε οποιοδήποτε δοχείο πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε 24 ώρες.

Εάν το νερό φτάνει στη βρύση σας μέσω ντεπόζιτου ή πιεστικού, τότε διατρέχει κίνδυνο να επιμολυνθεί λόγω στασιμότητας και αυξημένης θερμοκρασίας και συνήθως μειονεκτεί οργανοληπτικά σε σχέση με το τρεχούμενο νερό, που έρχεται απευθείας από το δίκτυο της ύδρευσης. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό Υδροληψίας της ΕΥΑΘ Α.Ε., τα ντεπόζιτα δεν επιτρέπονται για λόγους υγειονομικής προστασίας του δικτύου ύδρευσης (κίνδυνος πιθανής αναρρόφησης στο δίκτυο). Γι’ αυτό θα πρέπει οπωσδήποτε η σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης (στήλη υδρομετρητών – «ρολόι») να διαθέτει αντεπίστροφο.

Oι ιδιοκτήτες κατοικιών πρέπει τουλάχιστον να φροντίζουν να γίνονται τακτικές συντηρήσεις και καθαρισμοί σε τυχόν υπάρχον πιεστικό ή ντεπόζιτο μέχρι την οριστική απομάκρυνσή τους, ώστε να αποφύγουν την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού που καταναλώνουν.

Δε θέλουμε τίποτα να μπαίνει… ανάμεσά μας!

• Το νερό πληροί από κάθε άποψη τις ισχύουσες εθνικές και ευρωπαϊκές διατάξεις (συμπεριλαμβάνονται βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα, παθογόνοι οργανισμοί κ.ά.).
• Δε χρειάζεται λοιπόν επιπλέον επεξεργασία με φίλτρα ή οτιδήποτε άλλο. Είναι εκ του περισσού και παράγει περιττά κόστη για τον καταναλωτή.
• Η ΔΕΥΑΚ έχει επεξεργαστεί, καθαρίσει και απολυμάνει το νερό, όπου και όπως χρειάζεται. Αυτό που κάνει ένα φίλτρο δηλαδή το έχει κάνει ήδη η ΔΕΥΑΚ για μας!
• Κι όταν το ΤΕΕΠΝ (Τμήμα Εργαστηριακού Ελέγχου Πόσιμου Νερού της ΔΕΥΑΚ) φτάνει στη βρύση του καταναλωτή για να πάρει δείγμα, απαιτεί να γίνει είτε bypass  οποιουδήποτε φίλτρου ή μονάδας επεξεργασίας έχει εγκαταστήσει  ο καταναλωτής ή παίρνει δείγμα από βρύση που δεν επηρεάζεται από αυτό.
•  Κάποιες φορές, φίλτρα - ειδικά όσα δε συντηρούνται σωστά κι όχι μόνο - μπορούν να επιβαρύνουν, αντί να βελτιώσουν, την ποιότητα και από χημικής και από μικροβιολογικής άποψης.
• Φίλτρα «αφαλάτωσης» που απιονίζουν το νερό μπορεί να αποδειχθούν ακόμα κι επικίνδυνα για την υγεία. Ένας αριθμός μεταλλικών στοιχείων είναι απαραίτητος για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού μας. Το απιονισμένο νερό δεν είναι πόσιμο!
• Φίλτρα που καταναλώνουν το υπολειμματικό χλώριο πολύ νωρίτερα από την είσοδό του στο ποτήρι μας, μπορεί να αποδειχθούν ακόμα κι επικίνδυνα για την υγεία, καθώς «εξουδετερώνοντας» την υπολειμματική απολυμαντική δράση του χλωρίου, μπορεί το νερό να καταστεί ευάλωτο σε μικροβιολογική μόλυνση.

Το υπουργείο Υγείας επισημαίνει ότι στην περίπτωση που ο καταναλωτής επιλέξει να προσθέσει μετά την έξοδο του νερού στη βρύση - που αποτελεί και το σημείο τελικού ελέγχου της ποιότητας του νερού, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία- υλικά όπως συσκευές φίλτρων νερού, διακόπτεται το πεδίο ευθύνης των αρμόδιων φορέων για την ποιότητα του νερού που προκύπτει μετά την παρεμβολή του φίλτρου!

• Ποτέ δεν έχουμε τη βρύση που πίνουμε στο ζεστό ή στην ανάμιξη. Πάντα και μόνο στο κρύο!
• Η γραμμή του ζεστού, ακόμα και σε ανάμιξη, δεν παρέχει πόσιμο νερό. Μπορεί να είναι χημικά ή μικροβιολογικά υποβαθμισμένο!
•  Κι αν πρέπει κάποια στιγμή να το γυρίσουμε στο ζεστό, μετά την ολοκλήρωση της δουλειάς μας το γυρίζουμε στο κρύο και περιμένουμε να γίνει το γνωστό δροσερό νερό μας για να πιούμε.
• Μπορούμε κάθε φορά που ανοίγουμε τη βρύση για να πιούμε να ελέγχουμε τη θερμοκρασία του νερού με την άκρη του δαχτύλου μας.
• Γίνεται άμεσα αντιληπτό, στις συνηθισμένες συνθήκες λειτουργίας  ενός σπιτικού, πότε έχει τρέξει  το στάσιμο νερό από τις εσωτερικές σωληνώσεις κι έχει έρθει το φρέσκο δροσερό νερό από το δίκτυο, που μπορούμε να πιούμε άφοβα.
• Η βελτίωση της γεύσης και της οσμής μετά από αυτό το απλό τεστ είναι εντυπωσιακή.
• Δε χρειαζόμαστε τα φίλτρα, τα βαμβάκια και τα πλαστικά μπουκάλια. Το νερό της ΔΕΥΑΚ είναι άριστο.